همیشه باید کسی باشد....
کسی میانه ی چهار نقطه ای که در ته شعر هایت می گذاری...
همیشه کسی باید باشد که با شنیدنش از این خاک دل بکنی...
همیشه باید کسی باشد...
وقتی بهانه گیر شدی...وقتی ساکت شدی...
بفهمد...
باید کسی باشد که بفهمد دلت هوای قدم زدن دارد...
باید کسی باشد که گفتی دلتنگم بگوید
کجا بیایم؟
باید کسی باشد...
عهدی باشد...
باید مواظب خودت باشی باشد...و دوستت دارم های ناگهانی!!!
همیشه باید باشد...کسی...برای تپیدن!!
باید کسی باشد
که هروقت بار تنهاییت سنگین شد
هر وقت کمر کلماتت شکست
هر وقت واژه هایت لال شدند
بیاید بنشیند مقابل چشم هایت
و تو زل بزنی به خودت
که جاری شده ای میان چشم هایش
...
باید کسی باشد
که هر وقت بار دلتنگی ات سنگین شد
هر وقت طاقت سکوتت تمام شد
هر وقت کم آوردی
بیاید بنشیند کنارت
و تو سرت را بگذاری روی شانه اش
و تمام خودت را به او تکیه دهی
...
باید کسی باشد
که هر وقت بار خستگی هایت سنگین شد
هر وقت سهمت از بغض بیشتر از توانت شد
بیاید آغوش باز کند
و پناهت شود
و تو یک جا
تمام تنهایی ات را
تمام دلتنگیت را
تمام سکوتت را
تمام خستگی هایت را
و تمام بغضت را
میان هُرم نفس هایش
نفس بکشی
باید
کسی
باشد
باید كسی باشد
تا بغض هایت را قبل از لرزیدن چانه ات بفهمد !
باید کسی باشد که وقتی صدایت لرزید ! بفهمد !
که اگر سکوت کردی بفهمد !
باید کسی باشد ! که اگر بهانه گیر شدی ! بفهمد !َ
باید کسی باشد که اگر سردرد را بهانه آوردی برای رفتن ! نبودن ! بفهمد !
باید کسی باشد ! که اگر حرف های بی معنی زدی بفهمد !
باید کسی باشد .............!
بفهمد که درد داری ! که زندگی درد دارد !
بفهمد که دلگیری !
بفهمد که دلت برای چیزهای کوچک تنگ شده !!!
بفهمد که دلت برای راه رفتن ! برای دویدن !
تنگ شده !
بفهمد که وقتی باران می آید !
برف می بارد !
راه رفتن می شود تنها دغدغه ی زندگیت !
بفهمد !!!!
همیشه باید کسی باشد.......... !
" همیشه باید یک کسی باشد که حتی اگر به جای کلمات
فقط چهارنقطه گذاشتی در یک صفحه سفید ، بدانی که می داند یعنی چه ....
پس ....
نظرات شما عزیزان:
